Sceptycyzm jako doktryna filozoficzna powsta?a w latach 360-270 p ne . e . , jego za?o?ycielem by? Pirron od Elis . Sceptycyzm z greckiego oznacza ” spojrzenie” , “spostrzeganie ” , kierunek filozoficzny oparty na regularnym sprawdzaniu i eksperymentowaniu, przynosi on w?tpliwo?ci co do jako?ci my?li, oraz zasady by? w w?tpliwo?ci wiarygodno?ci prawdy .

Sceptycyzm staro?ytni przeszed? wiele metamorfoz. Z praktycznego podej?cia do ?ycia, kt?re by?o racjonalne i op?acalne, sta? si? nauk? teoretyczn?. Nie ci?gnie jakiekolwiek postulaty, sceptycy pocz?tkowo zakwestionowa?y mo?liwo?? jakiejkolwiek wiedzy i domagali si? obalenia dogmat?w innych szk?? filozoficznych. (Sceptycy uwa?ali, ?e teoria staro?ytnych filozof?w nie s? bliskie doj?cia do prawdy i zawieraj? zbyt wiele sprzeczno?ci.) My?lenie Sceptyk?w bardzo r??ni? si? od przekona? wsp??czesnych filozof?w, iw du?ej mierze etyki sceptycyzmu by?o wbrew podstawowym zasadom staro?ytnego ?wiata, tak aby sta? si? widoczny na tle innych pr?d?w filozofii staro?ytnej.

Fundamentem sceptycyzmu prowadzi do paradoksu. Sceptycy uwa?aj?, ?e ca?a wiedza wymaga pewno?ci. Jednak istota sceptycyzmu jest podawanie wszystko w?tpliwo?ci. To daje powa?ne w?tpliwo?ci co do tego twierdzenia. Nast?pnie, zgodnie z prawami logiki, mo?na zaprzeczy? to stwierdzenie jako ca?o??. Ale prawdziwe ?ycie nie przestrzega prawa logiki, poniewa? takie podej?cie nie umniejsza znaczenie tej idei filozoficznych bezpo?rednio.

W zasadzie, etyczna tre?? sceptycyzmu jest odm?wi? udzielenia czemu? rzeczywistemu, wzbudza? w?tpliwo?ci co do ludzkiej wiedzy na temat szcz??cia, pomy?lno?ci, dobroci, sprawiedliwo?ci i innych abstrakcyjnych poj??.

Najwa?niejsze jest to, ?e te koncepcje pozbawi? pewno?ci troch? dok?adno?ci. Moralno?? pod tym wzgl?dem nie r??ni si? od innych rzeczy, to po prostu absolutnie mo?liwe i wrecz s? to rzeczy zmy?lone. Sceptycy negatywne nastawienie do aspiracji wszystkich filozof?w staro?ytnych etyki znale?? wsp?lne dla wszystkich, niezale?nie od przedmiotu, niezmiennej koncepcji. Poj?cia te, ich zdaniem, jest fikcj?, s? niemo?liwe. Sceptycy widzia? ?r?d?o moralno?ci w umy?le jednostki oraz ?r?d?a spokojem – w pot?g? rozumu .

Sceptycy zaprzeczali istnienia jakiejkolwiek wiedzy i zaprzeczali tym dowodom, stwierdzono, ?e ludzkie uczucia nie mog? by? prawd?, bo ka?dy cz?owiek postrzega to samo zjawisko inaczej. Percepcja niedoskona?e, czasem ludzie mog? zobaczy?, us?ysze?, zapach i smak nie jest jak to naprawd? jest. Ludzki m?zg buduje zniekszta?conego obrazu rzeczywisto?ci, mo?e to stworzy? iluzj? rzeczywisto?ci. I ka?dy cz?owiek te iluzje w?asny, indywidualny.

Pirron okre?li?a trzy najwa?niejsze kwestie, kt?re by?y le??ce u podstaw etyki sceptycyzmu. To brzmi tak: Jaka jest natura wszystkich rzeczy. Jaka jest korzy?? z tych rzeczy, kt?re nas otaczaj?? Jaki stosunek powinien by? do tych rzeczy. Odpowiedzi na te pytania do?? zwi?z?e, ale nios? istot? sceptyczne nastawienie do otaczaj?cego ?wiata. Tak wi?c, z natury rzeczy – nieznana; g??wn? zalet? – bezstronno??; a stosunek powinien by? ograniczany.

Pirron by? zwolennikiem idei, ?e nic na ?wiecie nie jest naprawd? wspania?e, ani straszne, ani dobre, ani z?e, bo wszystkie takie same, lub neutralne. Wszystko nier?wne – przez ludzi i s? produktem ich percepcji. Dlatego te?, zgodnie z naukami Pirron ka?dy zapewnienie z jednej osoby, mog? by? ca?kowicie przeciwny sprzeczne twierdzenia oraz oba s? r?wne i wymienne.

Jednocze?nie sceptycy byli zwolennicy idei, ?e wi?kszo?? rzeczy lub zjawiska w ?wiecie rzeczywistym w og?le poza ludzkiej wiedzy, a poniewa? b?d? zawsze dost?pne dla ludzko?ci – to by? g??wny argument za powstrzymanie si? od jakiegokolwiek wyroku w og?le. Pirron i jego zwolennicy uwa?ali, ?e je?li cz?owiek mo?e powstrzyma? si? od wyrok?w, mo?e osi?gn?? absolutny spok?j, b?dzie bezkompromisowy, odrzuca wszystkie emocje i przestaje im ufa?, i dla sceptyk?w jest synonimem szcz??cia.

Ta interpretacja szcz??cia by?a zupe?nie odwrotna od nauki staro?ytnej filozofii, ?e ludzkie szcz??cie zale?y wy??cznie od wiedzy sukcesu. Dla sceptyk?w, ten pomys? jest nie do przyj?cia, wierzyli, ?e filozofowie s? bardzo dalekie od prawdy, a nawet gdyby mogli go znale??, to nie tylko nie przynios?y szcz??cia ludzi, ale zdystansowa?. Bo prawda jest czym? wi?cej ni? poj?ciem, to jest poza ludzk? wiedz? i jest w stanie podporz?dkowa? sobie osoby. Dlatego m?dry, aby zachowa? spok?j, nie ma opinie o tym, co jest dobre, a co z?e, nie marnuj swojego ?ycia w poszukiwaniu prawdy niedost?pnej.

Dla etyki sceptycyzmu, widzimy moc ludzkiego rozumu jest nie tylko w kompletnej negacji wyboru i zrozumienia, ?e nie powinni?my wybra? co?. Jest w stanie absolutnej negacji orzecze? cz?owiek wolny od uczucia straty, ?alu i urazy i znale?? spok?j, spokojem i kompleksow? r?wnowag? wewn?trzn?.