Cz?owiek – istota z?o?ona, maj?ca umys?, emocje, woln? wole, kt?ra tak jak ka?da inna, dla ?ycia ma postawi? przed sob? cel i dla przed?u?enia istnienia – go osi?gn??.

Dzia?alno?ci? mo?na okre?li? aktywno??, kt?ra przejawia si? w zdolno?ci cz?owieka do bycia ?rod?em zmian w ?yciu. Osob? jaka prowadzi dzia?alno?? nazywa si? ka?dego kto ?yje. Istnieje aktywno?? spo?eczna – spos?b odnoszenia si? osoby do swiata, kt?ry jest realizowany w ?rodowisku spo?ecznym i wyr??nia si? zobowi?zaniem do dzia?ania. Ona ??czy dzia?alno?? ?wiadomo?ci i zewnetrzno – merytoryczn?.

G?ownymi rodzajami dzia?alno?ci s? komunikacja, praca, nauka, zabawa. Ko?cowym produktem edukacji jest znajomo??, umiejetno?ci i doswiadczenie; zabawy – emocjonalne przyjemno?ci i do?wiadczenie spo?eczne. Zmiany warunk?w ?ycia i stworzenie produkt?w duchownej i materialnej kultury jest resultatem pracy cz?owieka.

Bior?c pod uwag? dzia?alno?? cz?owieka jako warto?? spo?eczn? (polityczn?, moraln?, prawn?, itp) u?ywa si? terminu “zachowania” (ludzkich zachowa?). Jak charakterystyk cz?owieka, zachowanie – jest ?wiadomym wyrazem cz?owieka, jego zdolno?ci do samoorganizacji.

Strona moralna ludzkich zachowa? okre?la charakter i zakres wp?ywu zasad moralnych i warto?ci, kt?re s? zwykle w odpowiedzialnych i ?wiadomych dzia?aniach. W w?skim znaczeniu aktywno?ci moralnej jest ona rozumiana jako dzia?alno??, kt?ra ma na celu podnoszenie jako?ci przede wszystkim zachowania moralnego spowodowanego przez powody moralne (na przyk?ad edukacji moralnej). W szerokim znaczeniu aktywno?? moralna – jest to duchowno – praktyczna dzia?alno?c ludzi, kt?ra ma na celu popraw? atmosfery moralnej w spo?ecze?stwie i poprawi? zachowanie w kategoriach moralnych.

Elementarnym sk?adnikiem zachowania osoby jest czyn – jednostka pomiaru jej dzia?alno?ci. Wewn?trzna struktura czynu ??czy elementy osobiste (potrzeby, interesy, cele) oraz okoliczno?ci zewn?trzne, kt?re nie zale?? od indywidualnych aspiracji i znacz?cych skutk?w dzia?a?. W ludzkim zachowaniu czyn – to ?wiadome, celowe dzia?anie. Rozr??nia si? materialne operacje (technologiczne, fizyczne, instrumentalne itp) i dzialania – czyny. Gdy zwraca si? uwag?, aby wskaza? dzia?ania, kogokolwiek, warto?? jego motyw?w, akcja staje si? aktem moralnego post?powania.

Ocena dzia?a? w skali dobra i z?a zale?y od os?du moralnego, za pomoc? kt?rego wyznacza si? miejsce tego czy innego dzia?ania w ustalonym ?a?cuchu warto?ci moralnych. Zestaw czyn?w moralnych tworzy lini? postepowania moralnego cz?owieka. Ka?de ludzkie dzia?anie generuje pozytywne lub negatywne decyzje spolecze?stwa w odpowiedzi na zrobiony uczynek.

Zachowanie ka?dego cz?owieka jest podekscytowane aktywno?ci? jego ?wiadomo?ci, ?wiadomo?? moralna jest tutaj istotnym elementem zachowania, a relacje moralne przenikaj? ca?? struktur? moralno?ci.

Obecnie najwy?sz? aspiracj? dzia?alno?ci cz?owieka jest znalezienie odpowiedzi na tak zwane “wieczne” pytania: na co cz?owiek rodzi si?, w jaki spos?b ?y?, co jest szcz??cieme i jak go osi?gn??? Poszukiwanie sensu ?ycia rozumie si? w ro?nym stopniu. R??norodno?? pomys??w na temat sensu ?ycia waha si? od jasnych zasad ?ycia do prawie niezauwa?alnych zmian nastroju.

Ludzki cel ?ycia powstaje nie tylko z osobistej strony, ale tak?e z indywidualnej aspiracji, sensu. Ka?da osoba powinna sama odnale?? sw?j sens ?ycia. R??norodno?? i bogactwo stosunk?w spo?ecznych, relacji cz?owieka ze ?wiatem zewn?trznym pomaga ludziom odnale?? sens ?ycia. Sens ?ycia nale?y uzna? za g??wny cel ?ycia, dla osi?gniecia kt?rego potrzeba wygenerowa? zadania na d?ugi okres czasu. Zadania rosn? z potrzeb czlowieka.

Ka?dy cz?owiek my?li o swojej ?yciowej aktywno?ci i ?ycia innych na podstawie w?asnego stanowiska w spo?ecze?stwie i ?wiatopogl?du. Szczeg?lne znaczenie ma poziom moralnego i duchowego rozwoju cz?owieka. Wybrany cel wlasnego ?ycia jest przewodnikiem w dzia?aniu i ma charakter normatywny.

Istnieje mn?stwo teorii na temat sensu ?ycia. Mo?na je podzieli? na kilka grup, w zale?no?ci od ich zawarto?ci. Poj?cie ukierunkowane bezpo?rednio na zaawansowany rozw?j ludzko?ci nale?y do pierwszej grupy teorii. G??wnym celem ?ycia wyst?puje altruistyczna (bezinteresowna) troska o og?lne dobro. Socjalna, tw?rcza osobisto?? ??czy sens ?ycia z opracowaniem materialnych i duchowych warto?ci i ma nadziej? ?y? za pomoc? swoich dzia?a?. Spo?eczno-demograficzna teoria sensu ?ycia wyst?puje w rodzeniu i wychowywaniu dzieci, prokreacji.

W nast?pnej grupie jednolitej teorii sensu bytu, kt?ra koncentruje si? na rozwoju osobistym i ogolnie ludzko?ci. Podstaw? s? r??ne rodzaje sztuki: amatorska tw?rczo??, teatralne wystepy, wizyta w teatrze, wystawy, koncerty, zawody sportowe, lotto, ko?ci i inne.

Celem ?ycia w kategoriach teorii presti?owych jest znalezienie sposob?w na podniesienie w?asnego wsp??czesnego poziomu i swojego w?asnego znaczenia w spo?ecze?stwie. Teoria przyw?dztwa ma pragnienie w?adzy nad lud?mi w ka?dym planie. ?yczenia r??nych przyjemno?ci, zadowole? s? podstaw? sensu ?ycia w rozumieniu teorii hedonistycznej.

W niekt?rych sytuacjach staje si? zawarto?? alkoholu, narkotyk?w i innych. Celem ?ycia w modelu konformistycznym wyst?puje w??czenie w orientacj? otaczajacych, rozpuszczenie w spo?ecze?stwie.Religijna model sensu ?ycia, wymaga oddania Bogu w tym czy innym planie.

Wszystkie definicje sensu ?ycia znajduj? si? w skierowaniu ?wiadomo?ci jednostki indywidualnej. Jest ona definiowana na dw?ch poziomach: filozoficznym i spo?ecznym. Pierwszy poziom jest tworzony przez wyobra?ni? celu ?ycia, my?li o ?mierci i ?yciu, warto?ci i miejsce w nim oraz stosunek do ludzi. To podsumowuje do?wiadczenie. Wed?ug tych zasad ?ycia podstawowym celem ?ycia, s? ?rodki do ich osi?gni?cia.

Z poj?ciem “szcz??cia” zwi?zana jest realizacja idea?u, identyfikacja i poszukiwanie sensu ?ycia. W wyniku ko?cowym, osoba w poszukiwaniu cel?w ?yciowych chce, ?eby ?ycie by?o szcz??liwe. Znaczenie szcz??cia dla ka?dego cz?owieka jest inne i mo?liwe tylko wtedy, gdy dana osoba zaspokoi swoje podstawowe potrzeby, duchowe (dobro, mi?o??) i materialne. W tym samym szcz??cie jako stan konkretnej satysfakcji moralnej, zwi?zane z u?wiadomieniem sobie swojego ?ycia, podporz?dkowanego osiagni?ciu okre?lonych cel?w.

Aby czu? i uzyska? indywidualne szcz??cie, osoba musi mie? jasny pogl?d na ?ycie, kt?re mo?e uczyni? jej ?ycie pe?niejszym; nale?y zawsze stosowa? swoje w?asne pomys?y na ?ycie i pragn?? realizowa? je we wszystkich sytuacjach zyciowych, kt?re pojawiaj? si?; wreszcie, do szcz??cia trzeba dopasowa? rzeczywisty stan ?ycia i o tym, jak dok?adnie powinno by?.

Poj?cie szcz??cia jest zr??nicowane: dla kogo? – jest to ciekawa praca, dla kogo? – rodzina, ukochana osoba. Szcz??cie, dla wielu ludzi, jest integraln? cz??ci? kariery materialnego bogactwa. W wyniku w?asnej postawy w warto?ci osadzone poczucie szcz??cia, jest zwi?zane z konkretnym celem ?ycia.

Jak sens ?ycia, szcz??cie wydaje si? najbardziej warto?ciow? potrzeb? spo?eczn?. Szcz??cie w pewnym stopniu wskazuje na aktywno?? cz?owieka jako ko?cowy wynik, oznacza realizacj? pewnych d??e? ludzkich. Koncepcja szcz??cia, jak i sens ?ycia, okre?la cechy naszego zachowania, stosunek do przyrody i spo?ecze?stwa. Szcz??cie to uczuciowo-emocjonalna forma idea?u, jednoczy da?enia osoby i zadania znacz?ce dla niego. Percepcja i stopniowe wdra?anie wymog?w moralno?ci pomaga zrozumie? swoje miejsce w prawie na ?ycie, w ca?ej swej wszechstronno?ci.

Ludzka aktywno?? rozgl?da si? pod k?tem wielu aspekt?w. Cel zaj?? dla ka?dego jest sw?j, ale w ka?dym przypadku d??y do zaspokojenia swoich potrzeb. Najwi?ksz? potrzeb? spo?eczn? jest ustalenie sensu ?ycia i znalezienie szcz??cia. Rozwi?zaniami tych kwestii w ka?dym czasie zajmowali si? absolutnie wszyscy ludzie, tak jak ka?dy cz?owiek chce znale?? swoje miejsce w ?wiecie, by wiedzie? dlaczego on si? urodzi?. Szcz??cie pojawia si? w wyniku realizacji tego celu.

Podobnie jak i potrzeby, cel dzia?alno?ci dla ka?dego czlowieka sw?j. Tak samo, ka?dy znajdzie szcz??cie w r??nych rzeczach. Trzeba wyznaczy? sobie cel, ?eby byl on osi?galny i moralny, ?eby wszystkie ludzkie pragnienia nie zagra?a?y ?yciu innych. Wszyscy ludzie szukaj? harmonii i ?ycia w dostatku.